به گزارش روزانه نیوز به نقل از روزنفت، «جواد اوجی» وزیر نفت دولت سیزدهم در پاسخ به سوال مجری برنامه جهان‌آرا در خصوص چرایی عدم برکناری بانیان وضع موجود گفت: «قرار نیست هرکس در دولت پیش کار کرده در این دولت کار نکند؛ بدون شک از ظرفیت هرکس توان دارد و به‌واقع خدمت می‌کند، به اصل ولایت فقیه، نظام و این دولت وفادار است، استفاده می‌شود و ما کاری نداریم پیش از این در چه سمتی بوده است، در حالی که تغییرات هم زیاد داشتیم اما اصل بر شایسته‌سالاری بوده و هست.»
این موضع وزیر نفت دولت سیزدهم جفا به نفتی هایی است که در هشت سال حضور «زنگنه» در صنعت نفت تحت شدیدترین فشارها و تحریم ها قرار گرفته و با امید به تغییر، «رئیسی» را صدا زده و حمایت کردند. نفتی هایی که با این دیدگاه و بهانه هایی واهی به گوشه ای رانده شده تا کماکان حضور وفاداران دولت روحانی در صنعت نفت را نظاره گر باشند.
«بیژن زنگنه» در سال اول ورود خود در صنعت نفت، عمده مدیران نفتی دولت قبل را برکنار و تا سال آخر حضور خود با فانوس در جستجوی ته مانده های آنها در شرکت های فرعی زیرمجموعه بود تا پاکسازی را کامل انجام دهد. اقدامی که «اوجی» از اولین قربانیان آن بود.
«اوجی» باید بداند که این دیدگاه همراه با تسامح و تساهل، وزارتخانه او را به ورطه خطرناکی خواهد کشاند. دیدگاهی که وی می بایست عاملان موضوعات حاشیه ای ایجاد شده برای وزارتخانه اش را در بین معاونان و مشاوران و مدیران فعلی جامانده از دولت قبل بگردد. از چالش رأی اعتمادش در مجلس تا حواشی انتشار اسناد محرمانه وزارت نفتدر حال حاضر صنعت نفت جز تغییر چندین معاون وزیر و تعدادی از مدیران شرکت های تابعه، تغییری در بدنه معاونت ها، شرکت ها و هیأت مدیره ها به خود ندیده است. آن هم تغییراتی نه بر مبنای شایسته سالاری بلکه بر مبنای قوم گرایی، رفاقتی و تابعیت پذیری در عین ناتوانی. تغییرات لازمی که رئیس دولت سیزدهم بر انجام آن چندین بار تأکید نمودند و چشم بر هم زدنی است که فرصت دولت و اوجی در نفت نیز به اتمام برسد و شاید هم این دیدگاه «اوجی» بیانگر آن باشد که «رئیسی» وزیر نفتش را طوری انتخاب کرده است که با تیم «روحانی» هم کار کند.
