دست دانشجو برای انتخاب استاد و موضوع باز باشد و نباید برای اساتید سهمیه پایاننامه تعیین کرد،شرایط باید به گونهای باشد که افرادی که استعداد بیشتر و ایدههای نو بیشتری دارند، با دانشجو هم امکان تعامل بیشتری داشته باشند.
به گزارش روزانه نیوز و به نقل از استاد ژنتیک پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ،بحث پژوهش، بحثی چند جانبه است. این مسائل نیاز به هماهنگی بین قسمتهای مختلف در کشور دارد. متاسفانه بین کسی که ایده دارد، فردی که میخواهد آن را تجاری سازی کند و کسی که میخواهد این محصول را در نهایت پس از تولید بخرد، هماهنگی وجود ندارد.
دکتر میرداود عمرانی با بیان اینکه عدم وجود هماهنگی کامل بین بخشهای پژوهش متاسفانه مهمترین مشکل این موضوع در کشور است گفت: یک محقق برای عملی کردن ایدههای خود نیاز به امکانات و بستری مناسب دارد. همچنین پس از اجرای ایده نیز، نیازمند امکانات و زمینههای مناسب برای پیاده کردن آن در اشل و مقیاس صنعتی است.
او بیان کرد: ما در کشور به افراد میگوییم مستندات خودتان را برای پژوهش ارائه بدهید و برحسب تعداد مقالات، ارزیابی میکنیم که فرد اهل کار هست یا نیست، استعداد دارد یا ندارد. به همین خاطر فرد مجبور میشود برای برد در این بازی گاهی به سمت سنتز مقاله روی بیاورد و چیزهایی را که واقعی نیستند، ارائه کند.
دکتر میرداود عمرانی بیان کرد:خیلی از مسائل به صورت دستوری و بخشنامهای نیست، که از بالا بگویند تخلف نکنید یا اینکارها انجام نشود. فکر نمیکنم در کشورهای دیگر هم به شکل جداگانه بحث اخلاق را آموزش دهند. درست است در تمام دنیا بحث اخلاق را چک میکنند؛ ولی به عنوان واحد مجزا نیست، بخشی از زندگی افراد است. آنها چارچوبها را چنان تنظیم کردهاند که کسی جرأت نمیکند از آن مسیرها تخطی کند.
وی افزود: رییس مجموعه برای افراد الگو باشد و تمام این مسائل را رعایت کند افراد زیرمجموعه او هم سعی میکند این مسائل را رعایت کنند. وقتی که استاد این مسائل را رعایت نمیکند و سعی میکند به هر شکل زودتر به درجه استادی و دانشیاری و… برسد دانشجو هم میگوید، مسیر میانبر این است و باید به این صورت مسیر را طی کرد.
عمرانی گفت: نباید برای اساتید سهمیه پایاننامه تعیین کرد، باید دست دانشجو برای انتخاب استاد و موضوع باز باشد و شرایط باید به گونهای باشد که افرادی که استعداد بیشتر و ایدههای نو بیشتری دارند، با دانشجو هم امکان تعامل بیشتری داشته باشند.
وی تشریح کرد: ولی اینکه یک استاد در هر ترم ۳۰تا ۴۰ پایاننامه داشته باشند نیز غیرمنطقی است. چنین استادی وقت نمیکند حتی یکبار با دانشجو بحث کند و یا اگر دانشجویی تخلفی میکند به او تذکر بدهد. نباید در این موضوع رانت وجود داشته باشد. یک فرد به عنوان مدیر گروه نباید بگوید: همه پایاننامهها، برای من!
او ادامه داد: من به عنوان استاد باید ایدههای خود را به دانشجو اعلام کنم و بگویم این گرنتهایی است که من دارم. دانشجو باید براساس علاقه خودش انتخاب کند. استاد به عنوان ناظر و کسی است که به دانشجو خط میدهد؛ نه به شکل کسی که به صورت عملی همه کارها را انجام دهد.
وی به برخی انتظارات نابه جای دانشجویان از اساتید اشاره کرد و گفت: برخی از دانشجویان به اساتید میگویند که یک پایاننامه کامل دارید، من هفته دیگر دفاع کنم؟! اینجا که محل فروش پایاننامه نیست!
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی گفت: افتخار میکنم که همکار جوانتر من، تعداد پایاننامه بیشتر، تعداد مقاله بیشتر و تولیدات علمی بیشتری نسبت به من دارد. مسلماً باید اینگونه باشد؛ چرا که ایشان جوانتر است، انرژی و وقت بیشتری دارد. باید به ایشان فرصتهای بیشتر و مناسبتری بدهیم. اگر من مسئول هستم و فرصت نمیکنم برای دانشجو وقت بگذارم، نباید بالاجبار عنوان استاد راهنما را نیز یدک بکشم./ایسنا