راز گرانی مرغ و اینکه تولید کنندگان پا را توی یک کفش کرده و نسبت به افزایش قیمت این محصول تولیدی خود اصرار دارند و از آنجایی که خواسته این افراد افزایش نهاده های دامی است که می بایست از سوی دولت تامین شود تا بتوانند هزینه های جاری را برای تولید جبران کنند می باشد .
به گزارش “روزانه نیوز” به نقل از پایگاه خبری کسب کار اما این جبران قاعدتا نباید از جیب مصرف کننده صورت بگیرد چر که در هیچ جای دنیا مصرف کننده مسئول جبران هزینه ای اضافه و یا جاری تولید کنندگان نبوده و نخواهد بود.
این جبران هزینه ها در این روزها تا جایی پیش رفته که هر واحد تولیدی یا وارداتی متحمل خسارت و یا کمبود نقدینگی می شود به فکر جبران آن از جیب مردم می شود که این امر در شرایط کنونی که اکثر مشاغل متحمل خسران و ضرر شده اند جای بس تاسف و نگرانی دارد.
و این لازمه ورود جدی ارکانها نظارتی است در شرایطی که مسئولین مربوطه در برنامه های تلویزیونی پشت دوربین مدام حرف از نبود هیچگونه کمبود و پر بودن انبار می زنند اما به یکبار این انبارها به جای توزیع و در اختیار قرار دادن مراکز مورد نیاز در اهتیار واسطه های که معلوم نیست کجا و چونه رشد کرده اند قرار می گیرد.
و ظاهرا در شرایط فعلی مرغ ما یک پا بیشتر ندارد و برای اینکه دو پا شود باید از گُرده مردم بالا روند تا در این بی مسئولیتی برخی ها جبران هزینه های خود را از تنها مصرف کننده دریافت کنند.
مردم ( مصرف کننده ) نباید جبران کننده هزینه های دیگران باشند تا جایی که هر صنفی به دنبال طی کردن ره صد ساله است این روزها به ثانیه و با بالا رفتن از سر و کول مردم و بی تفاوتی مسئولین امر که انگار در این جامعه زندگی نمی کنند طول نمی کشد تا هر شخصی به حدی برسد که تا دیروز در رویا به دنبال آن بوده است.
پس اینجاست که مردم باید خود از این خواب لاکپشتی که برایشان ایجاد شده بیرون بیایند و باید حرکت هماهنگ و با خرید مایحتاج زندگی آنهم به اندازه نیاز مشتی بر دهان این گونه افراد سودجو بزنند تا شاید با این حرکت مسئولین امر هم از این خواب هیبنوتیزم شده بیرون بیایند و با برخورد جدی با عوامل گرانی موجب عدم فشار بیش از حد به شهروندان شوند.
در کل مردم پلی برای پر کردن جیب برخی ها نیستند که اینگونه به دنبال سرکیسه کردن آنها هستند و می توان با کمی هوشیاری مقابل این بی نظمی و هرج و مرج ایجاد شده و با کمی اتحاد ایستاد.
رمزش تنها در کنار یکدیگر بودن است فقط کافیست به ۴۰ سال پیش فکر کنیم که چگونه توانستیم در مقابل تمام ابرقدرتهای دنیا با دستان خالی اما با در کنار یکدیگر بودن بایستیم و پیروز شویم.
