نشریه ساینس‌فوکوس در گزارشی از پایان پیری نوشته و ادعا کرده است: هوش مصنوعی جدید در حال تولید داروهایی برای مبارزه با ساعت بیولوژیکی بدن و مقابله با روند پیری است.

محققان و دانشمندان دانشگاه ادینبورگ از طریق فرآیند یادگیری ماشینی توانستند مولکول‌هایی را کشف کنند که می‌تواند در چند دقیقه با سلول‌های پیری مقابله کند.

هوش مصنوعی نیروی محرکه پس‌وپشت بسیاری از پیشرفت‌های بزرگ در سال گذشته بوده است. اما در شرایطی که چت‌بات‌های فوق هوشمند و تولیدکنندگان سریع هنر اینترنت را پر کرده‌اند، هوش مصنوعی تا آن‌جا پیش رفته که گفته می‌شود می‌تواند با یکی از بزرگ‌ترین مشکلات بشریت مبارزه کند: پیری.

دانشمندان و محققان دانشگاه ادینبورگ توانسته‌اند از طریق توسعه سیستم‌های یادگیری ماشینی این دستاورد را در دنیای کشف دارو مورد استفاده قرار داده و مجموعه‌ای از داروهای جدید ضد پیری را کشف کنند.

یکی از شاخه‌های هوش مصنوعی تحت عنوان یادگیری ماشینی با تمرکز و فوکوس بر داده‌هایی که با تقلید از روش یادگیری انسان‌ها به دست آمده، به نتایجی دست یافته که هم بر داده‌های بیشتری تمرکز دارد و هم با دقت بیشتری به تحلیل داده‌ها دست می‌زند. این الگوریتم خاص که در گذشته برای ساخت ربات‌های شطرنج‌باز، ماشین‌های خودران و حتی برنامه‌های تلویزیونی طبق درخواست مخاطب مورد استفاده قرار می‌گرفت، در حال حاضر در راستای یافتن یک داروی جدید به کار گرفته شده است.

این نوع داروها تحت عنوان سنولیتیک‌ها اساساً از نوع داروهایی هستند که می‌توانند پیری را کاهش دهند و هم‌چنین از بیماری‌های مرتبط با افزایش سن جلوگیری کنند. آن‌ها با از بین بردن سلول‌های معروف به سلول‌های پیری عمل می‌کنند. سلول‌هایی آسیب‌دیده که اگرچه قادر به تکثیر نیستند، اما می‌توانند موادی را آزاد کنند که باعث التهاب می‌شود.

این البته در حالی است که تولید این داروهای قوی- سنولیتیک‌ها- می‌تواند بسیار گران و زمان‌بر باشد. با توجه به این موضوع بوده که ونسا اسمر بارتو محقق موسسه ژنتیک و پزشکی مولکولی در دانشگاه ادینبورگ به یادگیری ماشینی روی آورده است.

او توضیح می‌دهد: «تولید داده‌های بیولوژیکی شما می‌تواند واقعاً گران باشد و در عین حال زمان زیادی هم نیاز داشته باشد، و این حتی فقط برای جمع‌آوری داده‌های آموزشی نیز مصداق دارد».

به گفته ونسا اسمر بارتو؛ «چیزی که رویکرد ما را نسبت به دیگران متفاوت جلوه می‌دهد، این است که سعی کردیم آن را با بودجه محدود انجام دهیم. ما داده‌های آموزشی را از ادبیات موجود گرفتیم و فکر کردیم چگونه با استفاده از آن از طریق یادگیری ماشینی به کارها سرعت ببخشیم».

با استفاده از یک الگوریتم یادگیری ماشینی، او توانست سه گزینه امیدوارکننده و نویدبخش برای این نوع داروها پیدا کند.

برای انجام این کار، اسمر بارتو با همراهی همکارانش یک مدل هوش مصنوعی را با نمونه‌هایی از این داروها و ضد آن‌ها تغذیه کردند و به مدل آموزش دادند که بین این دو تمایز قائل شود. سپس از این مدل برای تولید داروهای استفاده کردند که می‌تواند با سلول‌های پیری مقابله کند.

تاکنون در حدود 80 سنولیتیک شناخته شده است، اما از این تعداد، تنها دو مورد در انسان آزمایش شده است. در حالی که چنین درصدی ناچیز به نظر می‌رسد، اما با این حال حتی در همین حد هم داروهای ضد پیری هزینه‌های بسیار و زمانی در حدود 10 تا 20 سال طول خواهد کشید تا به بازار عرضه شوند. داروهای که هنوز معلوم نیست که آیا خواهند توانست علاوه بر پیری با پیری در بافت اندام‌های آسیب دیده نیز مبارزه کنند یا خیر.

ونسا اسمر بارتو البته قائل به آینده‌ای نامشخص است و می‌گوید: «ضروری است که درباره هر دارویی که در حال تجویز یا آزمایش با آن هستیم این واقعیت را در نظر بگیریم که چنین داروهای ممکن است بیشتر از این‌که مفید باشد، ضرر داشته باشند».