کد خبر:20754
پ

ایوان کارس کارشناس ارشد شورای روابط خارجی اروپا

منبع: شورای روابط خارجی اروپا

به گزارش روزانه نیوز ، تا زمانی که انگلیس و اتحادیه اروپا قبل از پایان دوره گذار « برگزیت» به توافق دست پیدا نکنند، در حوزه روابط تجاری و اقتصادی با یکدیگر اصطکاک و تنش بیشتری را تجربه خواهند کرد و می تواند این مسئله در سایر زمینه های بالقوه همکاری مانند امنیت پیامدهای ناگواری بر جای بگذارد. فقدان یک توافق نامه تجارت آزاد ( FTA) روابط انگلیس و اتحادیه اروپا را برای مدتی متشنج خواهد کرد.صرف نظر از این که توافقی وجود دارد یا خیر؛ بسیار مهم است که روابط تجاری آن ها را در میان مدت و بلندمدت در نظر بگیریم. این رابطه به تعیین چشم انداز توسعه همکاری گسترده تر و عمیق تر انگلیس و اتحادیه اروپا در سال های آینده کمک خواهد کرد.

تجارت بین انگلیس و کشورهای عضو اتحادیه اروپا

رویکرد کشورهای عضو اتحادیه اروپا در حوزه تجارت و بازار واحد جدا از مسائل سیاسی نیست. برای اتحادیه اروپا مهم ترین مسئله « حفظ یکپارچگی بازار» است و این به کشورهای عضو این سیگنال را ارسال کرده که بدون تبعیت و پیروی از آن ها راهی برای بهره مندی از قوانین بازار واحد وجود ندارد و کشورهای عضو تا حد زیادی از این رویکرد تبعیت کرده اند. در اندیشکده شورای روابط خارجی اروپا با نظرسنجی از کارشناسان سیاسی 27 کشور اروپایی و انگلیس؛ طیف گسترده ای از مسائل را مورد بررسی قرار دادند که کارشناسان انگلیس بر این تاکید داشتند که در آینده سیاست تجاری انگلیس در مقابل اتحادیه اروپا؛ اقتصاد بزرگ آلمان و فرانسه نقش مهم و تعیین کننده ای ایفاء می کند. آن ها هم چنین تا حدی به دلیل مجاورت جغرافیایی و نقش چشم گیر آن ها در حوزه های تجاری مختلف؛ نقش مهمی را برای ایرلند و هلند متصور می شوند.

انگلیس و اتحادیه اروپا برای تنظیم مناسبات خود در آینده مبتنی بر منافع مشترک در بخش های مهم استراتژیک رویکرد منسجمی اتخاذ کنند. این امر باید شامل عرصه اتومبیل و داروسازی آلمان و خدمات ایرلند باشد. وضعیت کلی روابط تجاری انگلیس با اتحادیه اروپا ؛ قدرت روابط آن ها با کشورهای عضو را از بعد اقتصادی و سیاسی تعیین می کند.

کارشناسان و تحلیلگران انگلیس بر این عقیده هستند که فرانسه، آلمان و ایرلند نه تنها شرکای بالقوه انگلیس در روابط تجاری آینده یلکه در برخی موارد از رقبای احتمالی محسوب می شوند. در واقع اگر چه شرکت های موجود در سه کشور از موانع تجارت در بخش های اصلی محتاطانه عمل می کنند؛ اما بسیاری از آن ها به طور اساسی از ترجیح دولت های خود برای حفظ یکپارچگی بازار واحد حمایت و پشتیبانی می کنند. در چنین شرایطی گروه های ذی نفع داخلی رقیب وارد صحنه می شوند و خواهان این هستند که روابط آینده انگلیس و اتحادیه اروپا را شکل دهند و شرکت های مستقر انگلیس درلابی خود در اروپا را تشدید کنند. بنابراین پیش بینی اثر عیان این فشارها دشوار می باشد و این مسئله باعث می گردد جامعه مدنی، بخش خصوصی و بازیگران سیاسی داخلی نقش مهم و تعیین کننده را ایفاء می کند.

معاملات تجاری در خارج از اروپا

خروج انگلیس از اتحادیه اروپا بدین معنا است که این کشور در معاملات تجاری جدید با سایر کشورهای خارج از اتحادیه اروپا مجبور به مصالحه با کشورهای عضو نیست. اما در این شرایط قدرت چانه زنی و موقعیت آن به طرز قابل توجهی کاهش یافته است. انگلیس با اقتصاد کمتر تحت سلطه بازار اتحادیه اروپا ممکن است تمرکز خود را به سمت معاملات تجاری سودمند متقابل با کشورهای فراتر از اروپا سوق دهد. با این وجود غیرممکن است که توافق نامه تجارت آزاد برای جبران کاهش تجارت با اتحادیه اروپا کافی باشد. روابط انگلیس و اتحادیه اروپا کاملاً جدا از چنین توافق نامه های تجاری نیست. بنابراین انگلیس باید به این مسئله توجه داشته باشد که تاثیر و نفوذ اتحادیه اروپا ادامه خواهد داشت و باید انتظارات تجاری و توافق نامه های خود را متناسب با آن تنظیم کند.

توافق انگلیس با ایالات متحده آمریکا برجسته ترین توافق تجاری فرااروپایی این کشور می باشد. جو بایدن قبل از توافق با انگلیس؛ احیای مشارکت تجاری و سرمایه گذاری فراآتلانتیک را مورد توجه قرار خواهد داد. در این مسیر احتمالا ایالات متحده آمریکا از توافق نامه تجارت آزاد با انگلیس به عنوان اهرم فشار در مذاکرات تجاری با اتحادیه اروپا بهره خواهد برد. در این شرایط؛ اگر انگلستان با استانداردهای نظارتی آمریکا به عنوان بخشی از توافق نامه تجارت ازاد با آمریکا موافقت کند؛ این امر زمینه تضعیف مذاکرات تجاری انگلیس و اتحادیه اروپا را فراهم می سازد. اگر چه اکثر رای دهندگان بریتانیایی بر اهمیت و نقش بین الملل گرایانه انگلیس در دوران پسا برگزیت حمایت می کنند اما آن ها از ارائه امتیازات به آمریکا در زمینه استانداردهای غذایی و دارویی حساس می باشند.

در واقع موقعیت و جایگاه سیاسی بین المللی در تعیین میزان معاملات تجاری انگلیس در خارج از اروپا نقش تعیین کننده ای ایفا می کند. در این راستا انگلیس نباید توافق نامه تجارت آزاد را به عنوان یک مسکن برای عدم اطمینان در مورد نقش بین المللی خود تلقی کند. بنابراین مسیر امیدوارکننده برای همکاری انگلیس و اتحادیه اروپا؛ تلاش برای ارتقا اصلاحات و تقویت سازمان تجارت جهانی و حاکمیت جهانی مبتنی بر قوانین است. این امر به کاهش حمایت گرایی در سیاست اقتصاد جهانی و تشدید رقابت ژئوپلیتیکی بین آمریکا و چین کمک می کند. انگلیس و اتحادیه اروپا باید بر اقدام تجاری و تعهدات سیاسی و اقتصادی منعطف و مبتنی بر پایه های قوی اعتماد متقابل عمل کنند. اگرچه برگزیت یک رویداد استثنایی می باشد اما در این شرایط بهتر است که انگلیس از افراط در معنای استثناگرایی خودداری کند. دولت در وست مینسر باید با توجه به واقعیات اقتصاد در سطح محلی و منطقه ای و همچنین مناطق تشکیل دهنده انگلستان؛ فراتر از لندن نگاه کند. از بعد سیاسی؛ این بدان معنا است که استراتژی کشور باید رویکرد بخشی مبتنی بر تجارت باشد و چنین رویکردی باعث تقویت بازار داخلی انگلیس و روابط آینده آن با کشورهای اصلی اتحادیه اروپا خواهد بود. در نهایت اتحادیه اروپا نزدیک ترین و مهم ترین شریک تجاری انگلستان باقی خواهد ماند و بر روابط تجاری انگلیس فراتر از اروپا تاثیر خواهد گذاشت. هر دو طرف باید به این وابستگی متقابل توجه داشته باشند زیرا در پی ایجاد یک رابطه سودمند و موثر در آینده می باشند.

نویسنده: هیئت تحریریه

ارسال دیدگاه

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

کلید مقابل را فعال کنید